مرضیه جعفری؛ سید مجتبی درچئی
چکیده
در این مقاله به بررسی رفتار عمق موهو با استفاده از دادههای آنامولی جاذبه برمبنای روش پارکر-اولدنبرگ پرداخته میشود. فرمولی که توسط Oldenburg از طریق ادغام با روش Parker موسوم به روش پارکر-اولدنبرگ در اینجا بازنویسی شده تا به روش تکراری معکوس تبدیل فوریه آنامولی جاذبه، نتیجه حاصل شود. از آنجایی که این روش بر اساس تبدیل سریع فوریه بنا ...
بیشتر
در این مقاله به بررسی رفتار عمق موهو با استفاده از دادههای آنامولی جاذبه برمبنای روش پارکر-اولدنبرگ پرداخته میشود. فرمولی که توسط Oldenburg از طریق ادغام با روش Parker موسوم به روش پارکر-اولدنبرگ در اینجا بازنویسی شده تا به روش تکراری معکوس تبدیل فوریه آنامولی جاذبه، نتیجه حاصل شود. از آنجایی که این روش بر اساس تبدیل سریع فوریه بنا نهاده شده است، بنابراین دارای سرعت بسیار بالایی است که میتوان از آن برای محاسبهی مدلهایی با تعداد بسیار بالای نقاط بدون صرف زمان زیاد برای محاسبات استفاده کرد. همچنین در صورت استفاده از میدان ثقلی با کیفیت بالا میتوان به نتایج خوبی در این روند دست یافت. در این پژوهش آنامولیهای جاذبه حاصل از مدلهای ژئوپتانسیلی EGM08, EGM96 و یکی از مدلهای ژئوپتانسیل جهانی گوس-مبنا (بر اساس دادههای ثقلسنجی ماهواره جهانی GOCE تنها حاصل شده است) وعلاوه برآن از دادههای ثقلسنجی زمینی تهیه شده توسط سازمان نقشهبرداری در منطقه خراسان استفاده شده است. بوسیله این دادهها یک شبکه سلولی به منظور تولید میدان ثقل و تخمین عمق موهو ایجاد شده است. بررسی نتایج حاصل از محاسبه عمق موهو در این منطقه نشان میدهد که مدل عمق موهو بدست آمده از دادههای سازمان نقشه برداری نسبت به دیگر مدلها اختلاف زیادی دارد که به دلیل تعداد محدود نقاط مشاهدات برای رسیدن به مدل درونیابی میدان ثقل است. اما از اختلاف نتایج عمق موهو حاصل از مدلEGM08 نسبت به مدلهای EGM96 و مدل GOCE مقدار RMS بترتیب 66/1 و 07/1 کیلومتر در عمق موهو بدست آمده است که این بهبود دقت را میتوان ناشی ازکیفیت و رزولوشن مدلهای ژئوپتانسیلی دانست. همچنین در مقایسه نتایج حاصل از مدل GOCE با مدل EGM96 مقدار RMS برابر با 85/0 کیلومتر میباشد که بدلیل نزدیکی و کیفیت دو میدان مورد استفاده نسبت به هم است.